Te weinig voedsel?

Tussen nu en 2050 groeit de wereldbevolking met twee miljard mensen. Hoe krijgen we die gevoed, als nu al een klein miljard aardbewoners honger lijdt? Gewoon meer voedsel produceren, lijkt het vanzelfsprekende antwoord. Bijvoorbeeld door gewasveredeling, gebruik van kunstmest en door betere bewateringstechnieken.

Het is echter zeer de vraag of streven naar productieverhoging de aangewezen oplossing is voor het wereldvoedselvraagstuk. Stel, je heb een stuk land dat telkenjare wordt kaalgevreten door een zwerm sprinkhanen. Ga je dan als boer ieder jaar meer gewassen verbouwen, in de hoop dat er voor jou en je gezin iets overblijft? Die vergelijking gaat mank, zult u zeggen. Mensen zijn geen schadelijke dieren.

Maar is dat wel zo? Door kaalslag van het regenwoud voor soja-, suiker-, mais- en palmolieplantages wordt de oorspronkelijke fauna verdreven en komt de biodiversiteit in het gedrang. Zeeën worden leeggevist. Om aan voldoende zuivel en vlees te komen, proppen we vee in megastallen en varkensflats. Mismaakte kippen krijgen nauwelijks de tijd om vanaf het ei ons bord te bereiken.

Wat voor de mens voedselproblematiek heet, is voor de dieren vraatzucht. De sprinkhanenplaag is vervangen door een mensenplaag: tweebeners die door hun massaliteit en consumptiegedrag de aarde kaalvreten en andere soorten verdringen en misbruiken.