Popper

De vermaarde 20e-eeuwse filosoof Karl Popper heeft over veel onderwerpen zijn licht laten schijnen. In zijn laatste boek formuleert hij voor de wereld een politiek programma dat uit slechts zes punten bestaat.

Als punt vier noemt hij het tegengaan van de bevolkingsexplosie. Geboortebeperking moet de hoogste prioriteit hebben bij alle politieke partijen met een humanistisch programma. Alle zogenaamde ‘milieuproblemen’ vinden hun oorsprong in de explosieve bevolkingsgroei van de vorige eeuw. De oorzaken daarvan hangen overduidelijk samen met armoede en analfabetisme, aldus Popper twintig jaar geleden.
We weten inmiddels dat een verbeterde levensstandaard samengaat met een daling van het geboortecijfer. Het is niet zo dat armoede en analfabetisme een bevolkingsexplosie veroorzaken, hoewel het aannemelijk is dat beide factoren een daling van het geboortecijfer verhinderen. Deze nuancering van Poppers visie neemt niet weg dat de laatste zin van zijn boek Alles Leben ist Problemlösen, zijn laatste woorden om zo te zeggen, de spijker op zijn kop slaan:

Het is onze dure plicht om ons in te zetten voor een betere wereld, in plaats van alleen maar onheilsprofetieën te verkondigen.

Veel gezaghebbende personen waarschuwen alleen maar voor overbevolking, maar zeggen niet wat er concreet moet gebeuren, uit angst om (in het beste geval) voor luchtfietser, of (in het slechtste geval) voor fascist te worden uitgemaakt.