7 september 2015

Ecomodernisme

Ecomodernisten zijn milieuactivisten die in technologie geloven. Net als milieuactivisten zijn ze begaan met het lot van de aarde.

Ze accepteren dat de wereldbevolking aan het eind van deze eeuw uit tien miljard mensen zal bestaan en vragen zich af hoe je die allemaal kunt voeden en een leven kunt bieden zonder het milieu verder aan te tasten.
Hun oplossing: haal de mensen weg uit de natuur en stop ze in steden. Stapel ze in woontorens die relatief weinig bodemoppervlak vragen. Dan blijft er meer landbouwgrond en natuurgebied over.
Een tweede stap is intensivering van de landbouw. Verhoog de productiviteit van bestaand akkerland door het kweken van genetisch gemanipuleerde gewassen. Zonder gentechnologie is er niet genoeg voedsel voor die tien miljoen mensen.
Ten derde ontkom je niet aan kernenergie. Groene energie in de vorm van biobrandstoffen gaat te koste van de natuur, en zonne- en windenergie zetten onvoldoende zoden aan de dijk.
In feite propageren de ecomodernisten een levenswijze waaraan we in Nederland gewend zijn. In verstedelijkte gebieden halen mensen hun eten uit de supermarkt. Alles wordt aangevoerd. Buiten de stad zorgt slechts 2% van de beroepsbevolking als boer voor voedselproductie.
Maar hoe kan 98% van de Nederlanders leven van de productiviteit van zo weinigen? Dat kan alleen door grootschalige mechanisatie en industrialisatie in de vorm van landbouwmachines, kasteelt, food processing, conservering, transport en distributie. Deze voedselindustrie vergt een gigantische hoeveelheid fossiele energie die vooralsnog onvervangbaar is.
Een samenleving, waarin nagenoeg iedereen is losgezongen van de primaire levensfunctie voedselvoorziening, is volledig afhankelijk van een ononderbroken aanvoer van fossiele brandstoffen. Die bron raakt echter op termijn uitgeput en de uitstoot van afvalstoffen brengt een temperatuurstijging op aarde teweeg die wellicht niet meer te stoppen is.
Het is om die reden dat kleinschalige en zelfvoorzienende voedselproductie een beter perspectief biedt op een duurzame samenleving. Daarvoor moet de mensheid echter wel flink in aantal terug. Dan hoeven we ook niet allemaal in flats te wonen, is er ruimte voor biologische landbouw en zijn we van megastallen, varkensflats, plofkippen en kernenergie af.