Beleidsvoorstellen voor Nederland

Home » Beleidsvoorstellen voor Nederland

29 april 2010

Beleidsvoorstellen voor Nederland

Wat wil de stichting?

De Stichting De Club Van Tien Miljoen stelt zich ten doel: behoud en verbetering van de kwaliteit van het leven voor alle inwoners van Nederland. Zij ziet de voortschrijdende overbevolking mondiaal en in eigen land als de grootste bedreiging voor de voedsel- en energievoorziening, het milieu, de werkgelegenheid, de leefbaarheid en de vrije natuur.

Wij kampen met ruimtegebrek. Ons land wordt steeds voller en de individuele vrijheid wordt meer en meer beperkt. Mede daardoor neemt het aantal uitingen van criminaliteit en agressiviteit toe. Hierdoor ontstaan weer gevoelens van onveiligheid en onzekerheid. Er is een omslag nodig in het denken van de mens om tot het besef te komen dat het anders zou kunnen. Als eerste stap in die richting wil de Stichting daarom een breed maatschappelijk bewustwordingsproces op gang brengen. De hoofddoelstelling van de Stichting is hierbij: het op termijn terugbrengen van de Nederlandse bevolking tot een verantwoord aantal. Voorlopig wordt gedacht aan tien miljoen, een getal dat reeds in 1950 was bereikt. Toen al gold Nederland als overbevolkt en werd er een actief emigratiebeleid gevoerd.

Aantal inwoners van Nederland

in 1500 ca. 1 miljoen

in 1800 ca. 2 miljoen

in 1900 ca. 5 miljoen

in 1950 ca. 10 miljoen

in 2011 ca. 17 miljoen

Beleidskader

Er wonen in Nederland op dit moment ongeveer 16 miljoen mensen. Ons land kan slechts voedsel produceren voor vijf miljoen mensen. We moeten ons de vraag stellen of de landen, die nu voedsel en grondstoffen exporteren, dat over dertig of veertig jaar nog willen. Het stijgende aantal wereldburgers, de dalende energievoorraden en de afnemende hoeveelheid vruchtbare grond in de hele wereld kunnen gemakkelijk leiden tot wereldwijde exportbeperkingen vanwege de noodzaak om deze goederen te houden voor eigen gebruik.

De snelle bevolkingsgroei in Nederland leidt ertoe, dat de ruimtelijke ordening steeds problematischer wordt. Het is bijna onmogelijk nog nieuwe bouwplaatsen voor huizen en ruimte voor nieuwe wegen te vinden zonder de natuur geweld aan te doen.

Onder de huidige omstandigheden is het voeren van een bevolkingspolitiek een onontkoombaar middel om de voorziening in de fundamentele levensbehoeften voor de toekomst veilig te stellen. Het recht van het individu op een onbeperkte voortplanting zou daarom ondergeschikt moeten zijn aan het recht van iedere burger op een menswaardig en een zinvol bestaan. Voor immigratie is geen plaats meer. Emigratie is geen oplossing, omdat wij vinden dat ook Nederland zijn surplus aan bevolking niet mag afwentelen op andere landen. Bovendien moet worden bedacht dat de meeste voormalige immigratielanden zijn overgegaan op een terughoudend toelatingsbeleid. Nederland mag er daarom niet van uitgaan, dat Nederlanders in de toekomst veel kansen zullen hebben om zich elders te vestigen.

Beleid van de overheid

Een bevolkingspolitiek verdient de permanente aandacht van de regering. Ook de politieke partijen moeten aangesproken kunnen worden op het in stand houden van het taboe met betrekking tot de overbevolking en op gebrek aan visie ten aanzien van een mogelijk bevolkingsbeleid. De grote gevaren van de overbevolking dienen voortdurend via de reguliere overheidsvoorlichting onder de aandacht van het Nederlandse volk te worden gebracht. Voorlichting over vrijwillige kinderloosheid en beperking van het kinderaantal past ook in dat beleid. Ook leven met onvrijwillige kinderloosheid betekent een bijdrage aan het oplossen van een wereldwijd probleem.

Beperking van het aantal geboorten

In vroeger tijden was het krijgen van kinderen een bijdrage aan de gemeenschap, een land kreeg er zelfs meer macht door, nu niet meer. Streven naar een tijdelijke drastische verlaging van het aantal geboorten zou centraal moeten staan. Vanzelfsprekend zou dat dan zowel voor autochtone als allochtone vrouwen moeten gelden. We zouden hier in Nederland de geboortecijfers van Spanje en Italië (zie de tabel hieronder) kunnen nastreven en uitkomen op kleine of heel kleine gezinnen. Dit zou betekenen dat een aantal vrouwen wellicht twee of drie kinderen krijgt en andere vrouwen geen kinderen. Wanneer deze maatstaven niet worden gehaald, blijven we groeien in aantal. Dan lijken dwingende maatregelen op den duur helaas onvermijdelijk. Het staat vanzelfsprekend ieder in principe vrij meer kinderen te hebben, maar de luxe van meer kinderen van individuele ouders betekent voor de maatschappij wel steeds meer een bedreiging van het leefklimaat. De vraag is in hoeverre die luxe voor rekening mag komen van anderen dan de ouders.

Vruchtbaarheid van de vrouw in Europa en de VS in 1993 *

Land	Kindertal per vrouw	Land	Kindertal per vrouw
Italië	1,26	Nederland	1,61
Spanje	1,28	Denemarken	1,70
Duitsland	1,35	Rusland	1,73
Griekenland	1,40	Gr-Brittannië	1,82
Portugal	1,42	Noorwegen	1,92
Oostenrijk	1,51	Ver.Staten	1,99
België	1,57	Zweden	2,09
Zwitserland	1,60	Ierland	2,18

Bron: United Nations Demografic Yearbook 1991 en 1993 en Population Reference Bureau, World Population 1993

* Het gaat om een gemiddelde voor alle vrouwen; ook de vrouwen zonder kinderen tellen hierin mee.

Asielbeleid

Voor een tijdelijke regionale noodopvang voor politieke vluchtelingen in uiterste nood moet er altijd ruimte zijn. Maar waar het gaat om asielzoekers voor een langere periode, zou een criterium van bijvoorbeeld 2000 mensen per jaar een redelijk alternatief zijn voor de niet aflatende toestroom van mensen tot nu toe. Als bijdrage aan de oplossing van een wereldprobleem dat we toch niet in Nederland kunnen oplossen, lijkt dit getal in ieder geval een betere manier om te voorkomen dat het allochtone element in de Nederlandse samenleving nog meer afglijdt in een spiraal van cultureel isolement: de tweedeling van de maatschappij.

Ook zouden binnenkomende asielzoekers uit de regio buiten Europa tijdelijk moeten worden geweerd. Tot nu is gebleken dat gemiddeld ten hoogste 10% van alle asielzoekers erkend werd op basis van het vluchtelingenverdrag van 1951. De overige 90% had dus weer kunnen vertrekken. Niets is minder waar gebleken, want ongeveer 50% kreeg om humanitaire redenen uiteindelijk toch een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd. Van de 40% die werd afgewezen, verdween een fors deel in de illegaliteit. Samenvattend: ongeveer 60% van degenen die zich in Nederland hebben aangemeld, werd uiteindelijk toegelaten. Hierin heeft Nederland zich duidelijk van de overige Europese landen onderscheiden. Deskundigen van de EU gaan ervan uit, dat ongeveer 15% van de asielzoekers kan worden gerekend tot de echte vluchtelingen. De resterende 85% komt om economische redenen naar Europa.

Een slachtoffer van een onfris bewind zou tijdelijk in Nederland moeten kunnen verblijven. De Nederlandse ambassades zouden gemakkelijk toegankelijk moeten zijn voor hen die zich genoodzaakt zien een beroep te doen op de Nederlandse ambassade. Deze zou een belangrijke rol moeten kunnen spelen voor de mensen die in aanmerking zouden willen komen voor een tijdelijke plaats in Nederland. Asielzoekers voor Nederland zouden dan ambassadebezoekers worden. Dat geeft heel wat minder ellende en rompslomp. Het onderzoek en de selectie zouden ter plaatse en in internationaal overleg kunnen worden gedaan. Alleen in geval van oorlog zou de bestaande regeling voor asielzoekers gehandhaafd kunnen worden. Telkens na beëindiging van een oorlog en na het stoppen van schendingen van de mensenrechten zou de vervolgde of gevluchte moeten terugkeren naar zijn vaderland.

Door gerichte maatregelen kan verder worden voorkomen, dat asielzoekers economisch voordeel ontlenen aan hun verblijf in Nederland. Immers, nieuwe potentiële economische migranten worden door terugkerende migranten aangemoedigd om ook economisch voordeel te halen uit een verblijf in Nederland. Verder lijkt uitgebreide financiële steun aan projecten voor opvang van vluchtelingen in regio’s buiten Europa dringend gewenst.

Immigratie

Gezien de overbevolking van Nederland zou immigratie hier tot het uiterste beperkt dienen te worden. Voor zover er sprake kan zijn van immigratie, zou immigratie afhankelijk kunnen worden gesteld van de resultaten van emigratie, geboorten en overlijden. Een migratiesaldo van nul. Het is gewenst tot het inzicht te komen, dat het geboorteoverschot in andere landen geen reden mag zijn voor immigratie naar Nederland. In dit kader past ook de gedachte om het recht van Antilianen te beëindigen zich vrij in Nederland te vestigen. De Antillen zijn immers zelfstandig en autonoom, ook al maken ze deel uit van het Koninkrijk der Nederlanden.

Wellicht is het wenselijk hier te vermelden dat in 25 jaar tijd 30.000 buitenlandse kinderen als adoptiekind naar Nederland zijn gekomen. Velen van hen zijn op een bedenkelijke manier weggehaald bij hun familie.

De bevolkingsgroei in Europa en de VS in 1993

Land	Bevolkings-groei % per jaar	Geboorten- Overschot % per jaar	Immigratie- overschot % per jaar
Italië	0,0	-0,1	0,1
Spanje	0,1	0,1	0,0
Duitsland	0,1	-0,6	0,5
Griekenland	0,1	0,1	0,0
Portugal	0,1	-0,1	0,2
Oostenrijk	0,2	-0,3	0,5
België	0,2	0,1	0,1
Zwitserland	0,3	0,0	0,3
Nederland	0,7	0,4	0,3
Denemarken	0,1	0,0	0,1
Rusland	0,1	0,0	0,1
Gr-Brittannië	0,3	0,3	0,0
Noorwegen	0,4	0,2	0,2
Ver.Staten	0,8	0,6	0,2
Zweden	0,3	0,1	0,2
Ierland	0,6	1,0	-0,4

Bron: United Nations Demogr. Yearbook 1991 en 1993 en Population Reference Bureau, World Population 1993

Illegalen

Strafbaarstelling van illegale aanwezigheid in Nederland is reeds bij wet geregeld. De wetgeving wordt echter volstrekt niet nageleefd. Er wordt niet serieus gezocht naar gevallen van illegale tewerkstelling en illegaal verblijf. Anders omgaan met dit verschijnsel vraagt wel een bewustwordingsproces. In Spanje bijvoorbeeld is controle op persoonsbewijzen heel normaal. De overheid moet duidelijk maken, dat maatregelen tegen illegaal verblijf niet zijn bedoeld om buitenlanders te plagen, maar om Nederland leefbaar te houden en vele voorzieningen hier veilig te stellen. Het gaat niet alleen om de kwantiteit, maar uiteindelijk tevens om de kwaliteit van het leven hier. Ook buitenlanders dienen dit te respecteren. Overeind blijft de taak om gebieden met achterstand sociaal-economisch vooruit te helpen.

Vergrijzing

Een groot deel van de weerstand tegen een bevolkingspolitiek is gebaseerd op de angst voor vergrijzing, die sterk wordt gevoed door de media en economische machten. Een kleiner aantal kinderen zou er volgens de media toe kunnen leiden dat de pensioenvoorziening niet meer betaalbaar zou zijn. De arbeidsreserve is echter zo groot dat die angst alleen al hierom irreëel is. Wij verwijzen u graag naar onze brochures hierover.

Het vluchtelingenverdrag

Het vluchtelingenverdrag van 1951 is in het leven geroepen om de opvang van duizenden politieke vluchtelingen uit het Oostblok en uit fascistische dictaturen op te kunnen vangen. Het is niet bedoeld voor miljoenen mensen die hun land om uiteenlopende redenen hebben verlaten en over de aarde zwerven. Dit vereist een totaal andere aanpak.

Specifieke randvoorwaarden.

De Stichting stelt, dat alle maatregelen moeten voldoen aan de volgende randvoorwaarden, zoals omschreven in de Stichtingsverklaring:

Het gaat om bewustwording nú, opdat maatregelen met een dwangmatig karakter, zoals in China, in de toekomst zoveel mogelijk vermeden kunnen worden.
De gevestigde normen en waarden voor het bestaande leven worden gerespecteerd.
Maatregelen die kunnen leiden tot racisme en/of discriminatie worden niet voorgesteld of ondersteund.
De geboortebeperking in Nederland vindt bij alle bevolkingsgroepen zoveel mogelijk in gelijke mate plaats.

Nevendoelstellingen

Vooralsnog hanteert de Stichting, zoals omschreven in de Stichtingsverklaring, de volgende nevendoelstellingen:

Herschikking van het Nederlands grondgebied, zodanig dat minstens 20% daarvan als een ononderbroken gedeelte beschikbaar komt voor natuur en voor een recreatief gebruik daarvan door de mens.
Teruggave aan de natuur van het grondgebied dat door de nagestreefde vermindering van het aantal mensen beschikbaar komt, is daarbij een eerste vereiste.
Behoud van voldoende areaal voor de landbouw, waardoor minder een beroep hoeft te worden gedaan op schaarse grondstoffen uit andere landen.

De nevendoelstellingen zullen in eerste aanleg worden nagestreefd door het stimuleren van en sympathiseren met organisaties die op de desbetreffende deelgebieden actief zijn. De Stichting streeft er niet naar een soort milieubeweging te zijn, maar heeft wel de volgende aandachtsgebieden:

De natuurlijke opbouw van het land.
De verschillende cultuurvormen die in de loop der eeuwen zijn ontwikkeld.
Kwaliteitsverbetering van het leven van mens en dier.
Het ter discussie stellen van:
-de overwegend op economische groei gerichte houding van de mens;
-de verplaatsingsbehoefte van de mens, met name het woon- en werkverkeer;
-de recreatiedruk op en de draagkracht van landschappen.

Concrete aanbevelingen voor nederland

Om tot een verlaging van het inwonersaantal in Nederland te komen, stelt de Stichting concrete aanbevelingen voor. De Stichting heeft zich laten inspireren door de voorstellen uit het in 1977 verschenen rapport van de Staatscommissie onder leiding van oud-staatssecretaris prof. dr. P. Muntendam.

Bestuurlijke voorzieningen

Het opstellen van een samenhangend en evenwichtig plan door het kabinet voor de invoering van een nationaal bevolkingsbeleid, waarbij de gevolgen van de huidige bevolkingsdichtheid van Nederland onder de aandacht van de inwoners van Nederland worden gebracht.
Het leggen van een breed draagvlak voor een nationale discussie over maatregelen om de bevolkingsdruk te verlichten.
Het in het leven roepen van een permanente interdepartementale commissie en het ondersteunen van een wetenschappelijke beleidsvoorbereiding.

Geboortenregelend gedrag

Het ondersteunen van de opvatting dat het hebben van een klein gezin sociaal en ecologisch verantwoord is.
Het voor iedereen bereikbaar maken van alle medische en geboorteregelende voorzieningen die onbedoelde en ongewenste zwangerschappen tot een volstrekt minimum kunnen beperken.
Het vrij verkrijgbaar stellen van alle vormen van anticonceptiva en het zodanig verlagen van de drempel voor sterilisatie dat deze binnen ieders bereik ligt.
Het terugdringen van iedere druk (maatschappelijk, financieel en religieus) op de vrouw om kinderen te krijgen.

Fiscale en sociale voorzieningen

Het signaal afgeven dat het krijgen en (op-)voeden van meer kinderen primair een zaak is waar de ouder(s) wel en de overheid niet financieel verantwoordelijk voor zijn.
Het invoeren van een laag belastingtarief of een premie voor ouder(s) zonder kinderen.
Het afschaffen van de fiscale achterstelling van ongehuwde alleenstaanden en het invoeren van een geïndividualiseerd stelsel van belastingheffing.
Het beperken en uiteindelijk afschaffen van de kinderbijslag.

Onderwijs en voorlichting

Het nadrukkelijk onderbrengen van het deelvak bevolkingsbeleid bij een bestaand schoolvak in het middelbaar onderwijs.
Het ruimte scheppen voor deelstudies over bevolkingsbeleid binnen bestaande studierichtingen in het hoger en wetenschappelijk onderwijs.
Het onder de aandacht brengen van het bevolkingsvraagstuk bij hen die geen onderwijs (meer) volgen.

Immigratie en remigratie

Het wijzigen van de beeldvorming dat Nederland een immigratieland is. Het tonen van zeer grote terughoudendheid inzake gezinshereniging.
Het afwijzen van immigratie.
Het beperken van gastarbeid tot contractarbeid van korte duur en alleen in geval van uiterste noodzaak.
Het scheppen van werkgelegenheid in ontwikkelingslanden door vestiging van Nederlandse bedrijven in die landen aan te moedigen.
Het voeren van een actief remigratiebeleid voor hen die naar hun land van herkomst willen terugkeren

Europese unie

Binnen de Europese Unie zal begrip moeten worden gevraagd voor het feit, dat Nederland binnen Europa een overbevolkte regio is, waarvoor een noodsituatie moet gelden. Het uitgangspunt van het vrije personenverkeer binnen de EU kan niet langer op basis van wederkerigheid worden toegepast. Nederland zal ook immigranten uit de Europese Unie moeten gaan weren.

Politiek asiel en illegaliteit

De opvang van asielzoekers in principe richten op de uiteindelijke terugkeer naar het land van herkomst. Het aantal asielzoekers beperken tot 2000 mensen per jaar.
Het invoeren van de regel dat individueel politiek asiel slechts kan worden verleend aan degenen die het verzoek daartoe bij de Nederlandse ambassade in zijn of haar eigen land hebben ingediend en afgewacht.
Het terugdringen van illegaal verblijf in Nederland.
Het op wereldschaal bevorderen, dat opvang alleen per regio geschiedt teneinde de uiteindelijke terugkeer van vervolgde mensen naar het land van herkomst zeker te stellen, dan wel te vergemakkelijken.

2007

Pas met 4 á 6 miljoen inwoners zou Nederland in staat zijn, in plaats van roofbouw te plegen op de aarde en op de natuur, het natuurlijk kapitaal van deze aarde in stand te houden en te leven van de jaarlijkse rente van dit kapitaal.